ովհաննեսի մանկության ամենամեծ երազանքը Կարո յին հանդիպելն էր…
Երբ Հովհաննեսն առաջին անգամ եկավ մեզ մոտ ու պատմեց իր ընտանիքի պատմությունը, վերջում ասաց.
– Եթե էսքան դժվարություններից հետո իմ ամենամեծ երազանքը չկատարվի, ուրեմն ես էլ երբեք երազանքներ չեմ պահի ու չեմ հավատա…
Դե իհարկե, ԵՍ ԿԱՄ-ն արեց ամեն հնարավորը, որ Հովհաննեսը հավատա հրաշքներին ու շարունակի երազել…
Կարո
Սիրելի բլոգերին տեսնելն ու նրա կարգախոսով առաջնորդվելը 11 տարեկան տղայի համար եղավ ճակատագրական …
Կարոյի ու Հովհաննեսի օրն է …
– Կարո պապայիս մահից հետո մամայիս ու քուրերիս ես եմ պահում
– ապրես Հով, դու շատ պինդ ու կարգին տղա ես հիանում եմ քեզնով …
Նյութի աղբյուր