Փողոցում մի փոքրիկ տղա ինձ մոտեցավ ու խնդրեց 2 հատ բուլկի գնել․ Խնդրանքը չմերժեցի բայց․․․Երբեք մտքովս չէր անցնի, որ այդ հանդիպումը ճակատագրական կլինի ինձ համար։Սաքոն վաղուց էր աշխատում մեր ընկերությունում: Տարիների նվիրված աշխատան
քը տվեց իրա պտուղները՝ Սաքոն հիմա դառել է մենեջեր։
Բայց նման աճը չի ազդել գործընկերների հետ հարաբերությունների վրա։ Սաքոն մնացելա նախկինի պես բարեսիրտ տղամարդ։ Բոլո րին օգնում ա:Մի օր իրար հետ գնացել էինք մեր օֆիսի մոտ գտնվող ճաշարանը: Սաքոյի հետ դուրս էկանք ծխելու։Հետո նրան մոտեց ավ 6-7 տարեկան մի տղա.
-Քեռի, կներես, իմ համար մի հատ բուլկի կառնես. հարցրեց դողդոջուն ու վա խեցած ձայնով՝ ըստ երեւույթին բացասական արձագան քի ակնկալիքով:
Սաքոն ձեռքից բռնեց ու բերեց նստացրեց մեր սեղանի մոտ,երեխու համար ուտելիք պատվիրեց:Էդ երեխեն վախե ցած նայեց ու ասեց, որ իրա համար չի ուզում, մոր ու ախպոր համար ա ուզում: Սաքոն ասեց. դու ստեղ կեր, իրանց համար էի կպատվիրենք: Ես նկատեցի, թե Սաքոն ինչ հայացքով էր նայում երեխուն: Սաքոն ինձ ասեց, որ ինքն էլա դժ վար մանկություն ունեցել ու լավ գիտի կարիքը ինչա:
Ես չեմ կարա նկարագրեմ, թե ինչ արագությամբ էդ երեխեն կուլ տվեց ուտելիքը:Մենք միասին դուրս եկանք:Սաքոն էդ երեխու մոր ու ախպոր համար էլ ուտելիք պատվիրեց, հետո մտանք սուպերմարկետ ու էլի մի քանի բան առանք ու գնացինք: Ես ավելի ավերակ տուն չէի տեսել: Տան մեջ ոչ մի բան չկար:
Էդ տղու աման ու ախպերը հի վանդ պառկած էին հենց հատակի վրա գցված փալասի վրա: Էդ օրվանից Սաքոն դարձավ էդ ընտանիքի օգնականը: Անկեղծ ասած, հետո ես մոռացա էդ ընտանիքի մասին: 10 օր առաջ Սաքոն ասեց, որ ամուսնանում ա: Երբ նկարը ցույց տվեց, ես ճանաչեցի էն նույն կնոջը, էն տղայի մորը: Հիմա ընկերս շատ երջանիկ ա: